என் அன்பிற்கினிய உரிமையாளராகிய திருவாளர் ச.இலங்கேஸ்வரன் அவர்களுக்கு முதற்கண் வணக்கம். நான் உங்கள் ஸ்கூட்டி உந்துருளி கதைக்கின்றேன். இன்று எனது ஆதங்கத்தை உங்களிடம் கொட்டித்தீர்க்க வேண்டும் என்ற ஆவலில் எழுதுகின்றேன்.
என்னை நீங்கள் வாங்கி இன்றுடன் ஓராண்டுகள் நிறைவடைகின்றது. உங்களின் கடுமையான ஓட்டத்திற்கு தாக்குப்பிடித்து இந்த ஓர் ஆண்டில் விபத்துக்கள் ஏதும் ஏற்படாமல் ஏன் சிறுகாயங்கள் கூட இன்றி என்னை நீங்கள் பாவித்ததே பெரிய விடயம் தான்.
ஆனால் கடந்த காலத்தில் உங்களிடம் இருந்த எனது உறவினர்கள் ஆகிய CD Downம் Hero honda Splander ம் பட்ட காயங்களையும் சோக வரலாறுகளையும் அவர்களை சாலையில் சந்திக்கும் போது நான் அறிவேன்.
அன்பானவரே! நான் மகளிர் பயனிப்பதற்கு ஏற்ற வகையிலே தயாரிக்கப்பட்டவன். நீங்கள் என்னை முரட்டுத்தனமாக கையாளும் போது எனக்கு வலிக்கத்தானே செய்கின்றது என்பதை தாங்கள் அறிவீர்களா? எனது மடியில் உங்களின் கணிணியை வைத்து நித்தம் கொண்டு செல்லும் போதும், எனது வயிற்றுக்குள் suntel CDM தொலைபேசியையும் வைத்து என்னை சுமைதாங்கி ஆக்கி விட்டீர்களே!
அது சரி உங்களுக்கு பாதையில் உள்ள மேடு பள்ளங்கள் தெரிவதில்லையா? 60 மைல் வேகத்தில் நீங்கள் செல்லும் போது எனது சொப்பட் சோபர்கள் படும் அவஸ்தையை நீங்கள் சற்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
நீங்கள் படுத்தும் பாடு போதாதென்று உங்கள் கல்வி நிலையப் பெண்களுக்கும் கொடுத்து என்னை பாடாய்ப்படுத்துகின்றீர்கள். அந்தப் பேய்கள் பழகுவதற்கு நான் தானா கிடைத்தேன். அதிலும் அவர்கள் டபுல்ஸ் வேறு. உங்களுக்கு முன்பு அவர்கள் மெதுவாக என்னை செலுத்தி தங்கள் தலை மறைந்ததும் அவர்கள் என்னைப்படுத்தும் பாடு இருக்கின்றதே அப்பப்பா நீங்களே பராயில்லை தலைவா!
அன்பானவரே! இனிமேலாவது என்னை கொஞ்சம் துடையுங்கள். மென்மையாகக் கையாளுங்கள். நீங்கள் என்னை கையாளும் விதத்தில் தான், நான் உங்களுடன் அதிக காலம் வாழ்வேன் என்று கூறி விடைபெறுகின்றேன்.
தங்களின்
ஸ்கூட்டி பப் +
இந்திரன் என்று அழைக்கப்படும் இராசலிங்கம் ரவீந்திரன் (பால் சேகரிப்பாளர்) அவர்கள் 25-11-2008 அன்று அகால மரணமடைந்தார்.
